هرگاه شخصی علامتی که جهت ثبت به اداره ثبت شرکتها و علایم تجاری تحویل داده شده را متعلق به خود بداند و یا با برند تجاری او به قدری شبیه باشد که مصرف کنندگان عادی را که اطلاعات بخصوصی ندارند به اشتباه بیاندازد می‌تواند تقاضای اعتراض به ثبت برند تجاری نماید.
اعتراض به ثبت علامت تجاری به یکی از دو صورت زیر انجام می‌گیرد:
- زمانی که علامت مورد تقاضا هنوز در دفتر ثبت نشده است.
- موقعی که علامت در دفتر ثبت شده و تصدیق آن صادر شده باشد.
اعتراض به ثبت برند تجاری قبل از ثبت
اعتراض قبل از ثبت، به موجب نامه‌ای به دائره ثبت علائم تسلیم می‌گردد و هرگاه معترض قبلا علامت خود را به ثبت نرسانیده باشد، اظهارنامه‌ای دائر به تقاضای ثبت علامت مورد تقاضای خود، تنظیم و به ضمیمه اعتراض، تسلیم و کلیه مخارج آن را باید به پردازد.
پس از وصول اعتراض دائره ثبت علائم از ثبت آن خودداری و مراتب را به تقاضاکننده بدوی اخطار می‌نماید تا در صورتی که به اعتراض معترض تمکین نماید تقاضای خود را مسترد کند.
در صورتی که متقاضی تقاضای خود را مسترد نمود علامت به نام معترض ثبت می‌شود ولی هرگاه متقاضی تسلیم نشود با شرحی دائر به تسلیم ننویسد معترض باید در ظرف ۶۰ روز از تاریخ اعتراض به دادگاه شهرستان تهران مراحعه و تصدیق تقدیم دادخواست را در موعد مقرر بدائره ثبت علائم تسلیم نماید.
معترض نمی‌تواند دعوای خود را در دادگاه بلاتعقیب بگذارد والا متقاضی می‌تواند با اخذ تصدیق از دادگاه دائر به اینکه معترض بیش از شصت روز دعوای خود را بلاتعقیب گذاشته تقاضای ثبت علامت خود را در دفتر بنماید.
در این صورت و در صورت محکومیت معترض وجه پرداختی بنفع دولت ضبط می‌شود.
اعتراض به ثبت برند تجاری پس از ثبت برند و صدور گواهی ثبت علامت تجاری
پس از ثبت علامت، اعتراض مستقما به دادگاه شهرستان تهران داده می‌شود.
مطابق ماده ۲۲ قانون:
کسی که نسبت به ثبت‌های راجع به علامت از تاریخ ثبت تا سه سال اعتراض نکرده باشد دیگر نمی‌تواند نسبت به ثبت آن اعتراض نماید. مگر اینکه ثابت کند معترض علیه در حین ثبت عالم بوده است به این که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض علامت را انتقال داده قبلا بطور مستمر استعمال کرده ولی هرگاه معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضاء مدت سه سال فوق از ثبت علامت اطلاع داشته اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد.
اعتراض اشخاصی که موسسات تجاری و صنعتی آنها در خارج از کشور است به شرطی پذیرفته می‌شود که کشوری که موسسات آنها در آنجا واقع است به موجب عهدنامه و یا قوانی داخلی خود از علایم تجاری ایران حمایت کند.
